Şu cevabı verdi: Borcu bırakmayacağım. Ben dostum ve can yoldaşım aleyhissalatu vesselam'ı şöyle söylerken dinledim: "Bir borçla borçlanan bir kimsenin ödeme niyetinde olduğunu Allah bilince, onun borcunu Allah mutlaka dünyada iken öder."

Nesai,

Buyu 99;

(7;

315);

İbnu Mace,

Sadakat 10;

(2408);

1933-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Borcunu ödeyebilecek durumda olan zengin kimsenin ödemeyi geçiktirmesi zulümdür. Biriniz bir zengine havale olunursa (havaleyi kabul etsin).

Buhari,

İstikraz 12;

Havalat 1;

Müslim,

Müsakat 33;

(1664);

Muvatta,

Buyu 84;

(2;

674);

Ebu Davud,

Buyu 10;

(3345);

Tirmizi,

Buyu 68;

(1308);

Nesai,

Buyu 101;

(7;

317);

1934-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Zenginin borcunu savsaklaması, haysiyetinin ihlal edilmesini ve cezalandırılmasını helal kılar." İbnu'l-Mübarek der ki: "Irzını helal kılar", kendisine kaba davranılır demektir.

"Cezalandırılması" da, hapsedilmesidir."

Ebu Davud,

Akdiye 29;

(3628);

Nesai,

Buyu 100;

(7;

316);

İbnu Mace,

Sadakat 18;

(2427);

Buhari,

(bab başlığında kaydetmiştir);

İstikraz 13;

1936-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Sizden önce yaşayanlardan bir tüccar vardı. Halka borç verirdi.

Borçluları arasında fakir görürse hizmetçilerine: "Onun borcundan vazgeçiverin, böylece Allah'ın da bizim günahlarımızdan vazgeçeceğini umarız" derdi. Allah da onun günahlarından vazgeçti."

Buhari,

Sulh 10;

Müslim,

Müsakat 19;

(1557);

Nesai,

Buyu 104;

(7;

318);

1937-

Diğer bir rivayette şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav) buyurdular ki: "Bir adam hiç hayır amelde bulunmadı. Ancak halka borç verir ve borcunu toplayan elçisine: "Kolay ödeyecekten (zenginden) al, zor ödeyecekten (fakirden) alma, vazgeç.

Ola ki Allah da bizim günahlarımızdan vazgeçer" derdi. Allahu Teala hazretleri bunun üzerine: "Haydi senin günahlarından vazgeçtim" buyurdu."

Buhari,

Buyu 18;

Enbiya 50;

Müslim,

Müsakat 31;

(1562);

Nesai,

Buyu 104;

(7;

318);

1939-

Resulullah (sav)'da bir adamın (parası ödenmemiş) bir devesi vardı. Borcunu istemeye geldi. Bu sırada kaba sözler sarfetti, hatta Ashabtan bazıları haddini bildirmek istedi. Ancak Resulullah (sav) buna meydan vermeyip: "Bırakın onu! Hak sahibinin konuşma hakkı vardır" buyurdu, sonra da: "Devesini verin!" diye emretti, (ilgililer) devesini aradılarsa da bulamadılar. Fakat onunkinden daha değerli bir deve buldular. Aleyhissaltu vesselam Efendimiz: "Bunu verin" dedi. Adam: "Bana borcunu tam ödedin, Allah da sana ödesin" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "En hayırlınız, borcunu en iyi ödeyendir!" buyurdu.

Buhari,

İstikraz;

13;

Vekalet 5;

Hibe 23;

25;

Müslim,

Müsakat 118-122;

(1600-1601);

Tirmizi,

Buyu 75;

(1316;

1317);

Nesai,

Büyu 64;

(7;

291);

1940-

Resulullah (sav)'a namazını kıldırıvermesi için bir adamın cenazesi getirildi. Aleyhissalatu vesselam: "Onun üzerinde borç var, arkadaşınızın namazını siz kılın!" buyurdu. Ben: "(Borç) benim üzerime olsun, ey Allah'ın Resulü" dedim. "Sadakatle mi?" dedi. "Sadakatle!" dedim. Bunun üzerine cenazenin namazını kıldı."

Tirmizi,

Cenaiz 69;

(1069);

Nesai,

Cenaiz 67;

(4;

65);

Nesai Borç Ve Ödeme Adabına Dair Hadisleri

Meymune (ra) fazlaca borca giriyordu. Ailesi bu meselede müdahale edip ayıpladılar.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Borcunu ödeyebilecek durumda olan zengin kimsenin ödemeyi geçiktirmesi zulümdür. Biriniz bir zengine havale olunursa (havaleyi kabul etsin).

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Zenginin borcunu savsaklaması, haysiyetinin ihlal edilmesini ve cezalandırılmasını helal kılar." İbnu'l-Mübarek der ki: "Irzını helal kılar", kendisine kaba davranılır demektir.

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Sizden önce yaşayanlardan bir tüccar vardı. Halka borç verirdi.

Diğer bir rivayette şöyle gelmiştir: "Resulullah (sav) buyurdular ki: "Bir adam hiç hayır amelde bulunmadı. Ancak halka borç verir ve borcunu toplayan elçisine: "Kolay ödeyecekten (zenginden) al, zor ödeyecekten (fakirden) alma, vazgeç.

YASAL UYARI