Kendisine: "Ya doğurmuşsa?" diye soruldu. "öyleyse yavrusunu da beraber kes!" buyurdu. Kendisine: "Ya topalsa?" diye soruldu. "Kesim yerine ulaşabildiyse tamam" dedi. "Ya boynuzu kırıksa?" dendi. "Zarar etmez. Biz göz ve kulaklarının sağlamlığını kontrol etmekle emrolunduk!" diye cevap verdi.

Tirmizi,

Edahi 9;

(1503);

1477-

İbnu Ömer (ra) kurbanlıkların: "Tırnaklılar (yani sığırlar) hakkında üçüncü senesine girmiş, veya geçmiş, etli ayaklılar (develer) hakkında da altıncı yaşına girmiş veya geçmiş olmasını" şart koşardı.

Muvatta,

Hacc 147;

(1;

380);

1478-

Bizden biri, kendisi ve ailesi halkı için tek bir koyun kurban eder, (etinden hem yerler hem de başkalarına yedirirlerdi). Sonra insanlar, övünmeye başladılar ve (kurbanlar) bir övünme vasıtası oldu.

Muvatta,

Dahaya 10;

(2;

486);

Tirmizi,

Dahaya 10;

(1505);

İbnu Mace,

Dahaya 10;

(3147);

1479-

Resulullah (sav) (Veda haccı sırasında) kendisi ve aile halkı için sadece bir deve veya bir sığır kesmiştir.

Muvatta,

Dahaya 11;

(2;

486);

1480-

Sığır, sadece bir kimse için kesilir, koyun da bir kimse için kesilir, deve de bir kimse adına kesilir. (Keza İbnu Ömer) derdi ki: "İbadet için kesilen hayvana cemaat iştirak edemez, iştirak olsa olsa aynı aile halkı arasında olur." [Rezin ilave etmiştir.]

Rezin;

1481-

Resulullah (sav), ayakta olduğu halde yedi deveyi kendi eliyle kesti. Medine'de ise, boynuzlu ve alacalı iki koyun kurban etti. Resulullah (sav) keserken tekbir getiriyor, besmele çekiyor ve ayağını hayvanların boyunlarının üzerine koyuyordu.

Buhari,

Hacc 117;

119;

Cihad 104;

126;

Müslim,

Edahi 17;

(1966);

Tirmizi,

Edahi 2;

(1494);

Ebu Davud,

Edahi 4;

(2793;

2794);

Nesai,

Dahaya 28-31;

(7;

219-230);

İbnu Mace,

Edahi 1;

(3120);

1482-

Resulullah (sav) boynuzlu erkek bir koçu kurban etti. Koç siyahın içinde bakar, siyahın içinde yürür, siyahın içinde yerdi.

Tirmizi,

Edahi 4;

(1496);

Ebu Davud,

Dahaya 4;

(2796);

Nesai,

Dahaya 14;

(7;

221);

Müslim,

Edahi 19;

(1967);

1483-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kurbanlığın en hayırlısı (boynuzlu) koçtur. Kefenin en hayırlısı da takımdır."

Tirmizi,

Edahi 18;

(1517);

1484-

Resulullah (sav) Veda haccında, Muhammed ailesi için tek bir sığır kesti.

Ebu Davud,

Menasik;

14;

(1750);

1485-

Hz. Ali (ra)'yi gördüm, iki koç kesmişti. Dedi ki: "Biri kendim için, diğeri Resulullah (sav) için." Hz. Ali (ra) ilave etti: "Resulullah (sav) böyle emretti -veya şöyle demişti: Böyle vasiyet etti. Ben hayatta olduğum müddetçe ebediyyen terketmeyeceğim."

Tirmizi,

Edahi 1;

(1495);

Ebu Davud,

Dahaya 2;

(2790);

1486-

Evlatlarına şöyle demiştir: "Evlatlarım, sakın biriniz, bir büyüğe hediye edince utanacağı bir şeyi Allah için kurban sunmasın. Zira Allah, büyüklerinin büyüğüdür ve O, en seçkine herkesten ziyade layıktır."

Muvatta,

Hacc 147;

(1;

380);

Kurbanın Kemiyeti Ve Miktarı ile İlgili Hadisler

Biz, Resulullah (sav) ile birlikte (Hudeybiye senesi) umrede temettü yaptık. O zaman yedi kişi adına bir sığır keserek iştirak ettik.

Biz, Resulullah (sav) ile birlikte bir seferde iken Kurban Bayramı geldi. Kurban için, sığırda yedi kişi, devede on kişi ortak olduk.

Hz. Ali (ra): "Sığır yedi kişi adına kesilir" demişti.

İbnu Ömer (ra) kurbanlıkların: "Tırnaklılar (yani sığırlar) hakkında üçüncü senesine girmiş, veya geçmiş, etli ayaklılar (develer) hakkında da altıncı yaşına girmiş veya geçmiş olmasını" şart koşardı.

Bizden biri, kendisi ve ailesi halkı için tek bir koyun kurban eder, (etinden hem yerler hem de başkalarına yedirirlerdi). Sonra insanlar, övünmeye başladılar ve (kurbanlar) bir övünme vasıtası oldu.

YASAL UYARI