Tebbet Suresi okunuşu ve anlamı: Tebbet Suresi Arapça ve Türkçe Okunuşu, Meali

Tebbet Suresi okunuşu

Tebbet Suresi Arapça okunuşu, Diyanet meali, fazileti, konusu ve tefsirini haberimizde bulabilirsiniz. Tebbet Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve 5 ayettir. 1. ayetiyle Ebu Leheb'in adının geçmesi dolayısıyla "Leheb suresi" adıyla da bilinen tebbet suresi adını"Tebbet", kurusun, kahrolsun alamına gelen kelimeden alır. Haberimizde Tebbet Suresi'nin Arapçasını, Tebbet Suresi Türkçe okunuşunu, Diyanet mealini, anlamını, fazileti ve tefsirini bulabilir ve dinleyebilirsiniz.

Tebbet Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve 5 ayettir. “Tebbet”, kurusun, kahrolsun demektir.

Tebbet Suresi dinle, ezberle

Tebbet Suresi Arapçası

﴾
تَبَّتْ يَدَٓا اَبٖي لَهَبٍ وَتَبَّؕ ﴿١

﴾
مَٓا اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَؕ ﴿٢

﴾سَيَصْلٰى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍۚ ﴿٣

﴾وَامْرَاَتُهُؕ حَمَّالَةَ الْحَطَبِۚ ﴿٤

﴾

فٖي جٖيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ﴿٥

Tebbet Suresi Arapça okunuşu

Tebbet Suresi Türkçe okunuşu

Bismillahirrahmânirrahîm.

1- Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebb

2- Mâ eğnâ anhü mâlühû ve mâ keseb

3- Seyeslâ nâren zâte leheb

4- Vemraetühû hammâletelhatab

5- Fî cî dihâ hablün min mesed

Tebbet Suresi Tefsiri

Ebû Leheb

, Abdülmuttalib’in oğlu ve

Hz. Peygamber

’in baba bir amcasıdır. Asıl adı

Abdülüzzâ

olup parlak yüzlü olduğundan veya öfkelendiğinde yanakları kızardığı için babası tarafından kendisine “

alev gibi, çok parlak

” anlamına gelmek üzere

Ebû Leheb

lakabı verilmiştir. Daha önce

Hz. Muhammed’i

çok sevdiği, hatta iki oğlunu onun kızlarıyla evlendirdiği halde peygamber olduktan sonra onun azılı düşmanı oldu.

Hz. Peygamber (s.a.v)

, insanların Allah katında eşit olduğunu, onların dinî ve ahlâkî erdemlerine göre değerlendirileceklerini söylüyordu.

Ebû Leheb

ise kibirli, gururlu ve zengin biri olup fakir ve zayıf insanların kendisine eşit tutulmasını kabullenemiyordu. Rivayete göre

Resûlullah

panayırda dolaşarak insanları İslâm’a davet ederken

Ebû Leheb

de arkasından gider ve çevresindekilere onun yalancı olduğunu söylerdi (Kurtubî, XX, 236).

Hz. Peygamber

’e karşı daima onun düşmanlarıyla birlikte hareket etmiş, hem kendisi hem de karısı ona eziyet etmişlerdir. Hicretin 2. yılında çiçek hastalığına yakalandığı için müslümanlara karşı Bedir Savaşı’na katılamamış, fakat yerine adam göndermiş, ayrıca müşriklere malî destekte bulunmuştur.

Kureyş’in Bedir’deki yenilgisini ve ağır kayıplarını haber aldıktan yedi gün sonra kahrından öldüğü söylenmektedir. Çiçek hastalığının kendilerine de bulaşacağı korkusuyla ailesinden hiç kimsenin ona yaklaşmadığı, öldüğünde ücretle tuttukları Sudanlılar’a defnettirdikleri rivayet edilir.

Ebû Leheb

’in kızı müslüman olarak Medine’ye hicret etmiş, oğulları

Utbe

ile

Muttalib

de Mekke’nin fethinden sonra İslâm’a girmişlerdir (fazla bilgi için bk. Mehmet Ali Kapar, “

Ebû Leheb

”, DİA, X, 178-179).

“

Ebû Leheb

’in elleri kurusun!” meâlindeki 1. âyet mecazi bir ifade olup, “Kahrolası!” anlamında bir bedduadır. Devamındaki “

tebbe

” fiili, bedduanın gerçekleşeceğini ifade eder. Yine, bu ifadenin mecaz olduğu ve “işinde zarar etsin, işleri kötüye gitsin” anlamına geldiği şeklinde yaygın bir yorum daha vardır; nitekim öyle de olmuştur. İlk “kuruma”yı işlerinin kötü gitmesi için beddua, ikinci “kuruma”yı ise kendi şahsının (nefs) perişan olduğu yönünde bir haber ve bilgi verme olarak açıklayanlar da olmuştur (meselâ bk. Tüsterî, s. 209). Müfessirler 2. âyette

Ebû Leheb

’in kazandığı bildirilen şeyden maksadın onun çocukları, malı, mevki ve itibarı olduğunu söylemişlerdir. Buna göre âyet, bunların hiçbirinin kendisini dünyadaki kötü sondan kurtaramadığını ifade eder. “Ona ne malı fayda verdi ne de kazandığı” diye çevirdiğimiz 2. âyete, “Malı ona ne fayda sağladı, o ne kazandı?” diye soru şeklinde de mâna verilmiştir (Şevkânî, V, 606-607).

Ebû Leheb

Hz. Peygamber

’in amcası olduğu için onu desteklemesi ve düşmanlarına karşı koruması gerekirken tam tersine karısıyla birlikte ona eziyet ve sıkıntı verdiklerinden dolayı 3. âyette ateşi son derece şiddetli olan cehenneme gireceği haber verilmiştir.

Ebû Leheb

’in karısı, Harb’ın kızı ve

Ebû Süfyân’ın

kız kardeşi

Ümmü Cemîl Avrâ

’dır.

“Dedikodu yapıp söz taşıyan...”

diye çevirdiğimiz 4. âyeti,

Hz. Peygamber

’e eziyet etmek maksadıyla diken, çalı çırpı toplayıp geceleyin peygamberin yoluna serdiği için “odun taşıyan” diye çevirenler de vardır. Biz meâlde, insanların arasını bozmak amacıyla laf götürüp getirdiği ve

Hz. Peygamber

’i maddî sıkıntısı sebebiyle aşağıladığı için mecazi anlamda böyle (hammâlete’l-hatab) nitelendirildiği şeklindeki yorumu tercih ettik. Taberî, her iki yorumu destekleyici rivayetler aktardıktan sonra kendisi birinci mânayı tercih etmiştir (bk. XXX, 338-339). Ayrıca hata ve günahlarını yüklenip taşıdığından dolayı mecazi anlamda “yanacağı cehennem için kendi odununu kendisi taşıyan” olarak nitelendirildiği kanaatinde olanlar da vardır (bk. Şevkânî, V, 607-608). Aynı kadın,

Lât

Uzzâ

isimli putlara yemin ederek mücevherden yapılmış kıymetli gerdanlığını

Hz. Peygamber

’e düşmanlık uğrunda harcayacağını büyük bir gururla söylediğinden dolayı da 5. âyet, “Dünyadaki gerdanlık yerine âhirette boynuna ateşten bir ip takılacaktır” şeklinde yorumlanmıştır (bk. Kurtubî, XX, 242).

Tebbet Suresi'nin nuzülü

Mushaftaki sıralamada yüz on birinci, iniş sırasına göre altıncı sûredir. Mekke döneminde

Fâtiha sûresi

nden sonra,

Tekvîr sûresi

nden önce inmiştir. Rivayete göre Allah Teâlâ kendisine yakınlarını uyarıp İslâm’a çağırmasını emredince (bk. Şuarâ 26/214)

Hz. Peygamber

Safâ tepesine çıkmış, orada bulunan Kureyş kabilesi mensuplarını yanına çağırarak onlara İslâm’ı tebliğ etmiş; ancak Resûlullah’ın amcası

Ebû Leheb

bu olaya kızarak, “Kuruyup yok olasıca! Bizi bunun için mi çağırdın?” demesi üzerine bu sûre inmiştir (bk. Buhârî, “Tefsîr”, 111; Taberî, XXX, 217-218).

Tebbet Suresi'nin konusu

Surede Hz. Peygamber’in amcası olup ona karşı düşmanca davranışlar sergileyen Ebû Leheb ve karısı eleştirilmekte, onlar gibi servet ve gücüne güvenenlerin acı sonu bildirilmektedir.