Ülkemizde ise; fenci yaşlısı, kadını erkeği ile inançlı, güçlü ve dirayetli bir aile yapımız, gönülden bağlandığımız örf ve geleneklerimiz var. Geçmişten günümüze miras bu değerler elbette birilerini rahatsız edecek. Ediyor da.
Görünen o ki; Allah Teâlâ'nın Kur'an-ı Kerim'de “sapık kavim, beyinsiz ve akılsız kavim” dediği Lut Kavmi'nin bügünkü takipçileri, tüm bu değerlerimize savaş açmış durumda. Devlet, istiklâl ve Cumhuriyetimizi emanet edeceğimiz gençlerimizi, aileyi ve aile bireylerini korumak hepimizin görevidir.
Meselenin evrensel boyutunu ve geldiği gerçek noktayı anlatmak için söylüyorum bunları. Daha doğrusu planlı ve bilinçli bir çalışmanın, stratejinin sonucu olarak bugün bu çarpıklık ile karşı karşıyayız. Gerçek ve ağır insanlık durumları değil bedenlerine ve anomaliye tapan küçük bir güruh kaplıyorsa gündemi, mecraları ve kültürel alanı bu birdenbire olmuş bir vaka değildir.
Tanımlayan ile tanımlanan arasında bir fark vardır. Bütün sonuçları belirleyen bir fark. Toplumsal dinamikleriniz birileri tarafından "tanımlanıyorsa" siz artık edilgen ve sunulan kalıba razı bir unsurdan başkası olamazsınız. Türk toplumunu, sınırlarımızın ve anlam dünyamızın dışında kalan birileri tanımlıyor. Kategorize ediyor, şekillendiriyor. Bunu da kültürel bir zeminde yapıyor. LGBT meselesi de tam olarak böyle. Tek bir çıkış noktası var; bu ülkenin kendi anlam ve değer dünyasının içinde kalan haysiyet sahibi zihinlerin ve onlardan teşekkül kurumların başımıza musallat olan bu belayı iyi "tanımlaması" ve bu "tanımın" neticesinde, kökeni milli kişiliğimize, gerçek bir Türkiye imgesine uzanan hakiki bir meşruiyet zemini oluşturması. Ancak bu zemin içinde çocuklarımızı, geleceğimizi, anlam-değer dünyamızı, bizi bu dünyada değerli kılan birikimlerimizi koruyabiliriz. Tüm bu bağlam içinde "yayıncılığın" ne kadar hayati bir konu olduğu da daha iyi anlaşılmıştır sanırım.