Soğuk bir kış gününde yürüyemeyecek kadar küçük kardeşini sırtına almış çıplak ayakla taşlara basa basa yürümeye çalışan kız çocuğuna “ Yükün çok ağırmış ” diyen adama o koca yürekli ablanın verdiği cevap felsefe kitaplarına sığmaz; O yük değil kardeşim. Evet, yüklerimiz var bizim; Bizi biz yapan yüklerimiz ve bizi bizden çıkaran yüklerimiz. Biri hayatın içinden gelen doğal yani fıtri olarak yüklenen ve adına vazife dediklerimiz. Yani bizi insan kılan ve doğuştan ölüme kadar sabit kalan irili ufaklı
Soğuk bir kış gününde yürüyemeyecek kadar küçük kardeşini sırtına almış çıplak ayakla taşlara basa basa yürümeye çalışan kız çocuğuna “
Yükün çok ağırmış
” diyen adama o koca yürekli ablanın verdiği cevap felsefe kitaplarına sığmaz;
O yük değil kardeşim.
Evet, yüklerimiz var bizim; Bizi biz yapan yüklerimiz ve bizi bizden çıkaran yüklerimiz.
Biri hayatın içinden gelen doğal yani fıtri olarak yüklenen ve adına vazife dediklerimiz.
Yani bizi insan kılan ve doğuştan ölüme kadar sabit kalan irili ufaklı milyonlarca yükler.
Diğerleri hayat yolculuğunda karşımıza çıkan tercih ettiklerimiz ya da tercih etmek zorunda bırakıldıklarımız.
Dik duruşumuzu sağlayan yükler bizi insan kılarken diğerleri eğilmek zorunda bırakıyor, altında eziliyoruz.
Onlar ne kadar sağlamsa diğer tercih ettiğimiz yükleri taşımamız kolaylaşıyor.
Bizi insan kılan sabit yüklerimiz hafifse, ya da eksikse tercih ederek üstlendiğimiz diğer yüklerin altında eziliyoruz.
**
Yüklerin insan hayatındaki yerini anlatmak için şöyle bir hikâye anlatılır
; Hindistan'ın İngilizler tarafından işgal edildiği yıllarda bir İngiliz subayı hiçbir neden olmaksızın halktan bir Hintliye sertçe bir tokat atar.
Hintli adam hemen karşılık vererek bir yumruk vurur, subayı yere serer.
Bu karşılığı beklemeyen subay hem korkar hem de sinirlenir.
Tek başına bir şey yapamayacağını bildiğinden yardım almak için bölüğe gider.
Nasıl olur da sıradan bir Hintli İngiliz Kraliyet subayına vurmaya cüret edebilirdi.
Subay Generalin yanına gidip olayı anlatır ve kendisinden asker talep eder.
General onu dinledikten sonra onu bir odaya götürür. Bir kasadan 50.000 Rupi çıkarıp subaya verir: Bu parayı bugün sana tokat atan Hintliye ver ve ondan özür dile.
Bunu duyan İngiliz subay sinirlenir: Zavallı bir Hintli, İngiltere Kraliyet subayına vurup hakaret edecek ve karşılığında ondan özür mü dileyeceğim?
General sertçe: Bu bir emirdir. Soru sorma itaat et.
Subay çaresizce parayı alır götürüp Hintli adama verir ve üstüne de özür diler.
Hintli adam o zamanın parasıyla yarı servet olan parayı görünce çok sevinir.
Onunla ev, araba alır, ticarete atılır.
Bir süre sonra da bu Hintli tanınan tüccarlar arasına girer.
Aylar geçer. Bir gün General tokat yiyen subayı çağırır: Zamanında sana tokat atan Hintliyi hatırlıyor musun?
Subay: Unutmam mümkün mü efendim.
General: Şimdi intikamını alma vaktidir. Ona kalabalık bir topluluğun içinde vur. Herkes görsün.
Subay itiraz ederek: Bu Hintli kimsesiz iken ona vurmama izin vermediniz. Şu an şehrin tanınan, önemli kişilerinden biri olmuşken mi vurmamı istiyorsunuz?
Ona vurur vurmaz etrafındakiler bana saldırırlar efendim!
General kendinden emin bir şekilde: Endişelenecek bir şey yok. Sana dediğimi yap. Git ona vur, gel.
İngiliz subay Hintli adamın mağazasına gider.
Hintlinin adamları ve kalabalık müşterisi de orada bulunmaktadır. İngiliz subay bir şey demeksizin öyle bir vurur ki adam düşüp yere kapaklanır.
Hintli adam hiçbir karşılık vermediği gibi düştüğü yerden de kalkmaz. İşin garip tarafı subayın yüzüne dahi bakmaya cesaret edemez.
Karşılık görmeyen subay hayretler içerisinde kalır.
İntikam almanın verdiği sevinçle oradan ayrılıp generalin yanına gelir.
General: Seni hem sevinçli ve hem de hayretler içerisinde görüyorum.
Subay: Evet efendim. O Hintli İlk seferinde kimsesiz iken ona vurduğumda sessiz kalmayıp daha sert bir şekilde bana vurdu. Ama bugün mal, makam sahibi iken ona vurduğumda karşılık vermek bir yana, bana bir söz dahi edemedi.
General: İlk sefer ona tokat attığında kaybedecek bir şeyi yoktu, sadece onuru vardı ve bunu en büyük sermayesi bilirdi. Onu korumak için sana karşılık verdi. Ama ikinci seferde kaybedecek şeyleri çoktu. Menfaati tehlikeye girer diye sana karşılık vermeye korktu. Onun için kendini savunamadı.”
**
Mal mülk makam sahibi oldukça dik durmak zorlaşır.
Bizi insan kılan yüklerdir bizim bağışıklığımız. Eksik olan da onlar. Bağışıklığımız güçlü olsa mal mülk makam karşısında eğilmeyiz. Direncimiz zayıf. O yüzden çabuk hasta oluyoruz.
#insan
#hayat
#yük
