Konferans Ligi’ndeki 6-1’lik Nordsjaelland hezimetinden sonra oynadığı ilk maçta Fenerbahçe, sahada bir reaksiyon gösterdi. Skordan bağımsız, özellikle ilk yarı oynanan futbol, sezon başındaki oyuna benzerdi. Özellikle ilk dakikalarda set oyunu ile pozisyonlar bulunması hem taraftarı daha fazla oyuna soktu hem de sarı lacivertli futbolcuların isteğini, iştahını arttırdı. Sanıyorum ki haftalar sonra birçok futbolcu oynarken zevk almıştır.

Tabii bunda aslan payı Fred’e ait. Onun dönüşü, takımı 2 gömlek yukarı çıkarıyor. Hem önde basıp dönen topları alıyor hem geride savunmaya yardım ediyor hem de arkadaşlarına çok fazla alan açıyor. Szymanski-Tadic-İrfan-Dzeko dörtlüsü, birçok maçta kilit açabilecek oyuncular ama Fred ile birlikte hepsinin oyunu daha fazla gelişiyor. Bunu Szymanski’nin attığı goldeki set oyununa bakarak da anlayabiliriz.

İkinci yarı takım doğal olarak düştü. Çünkü hem Fred yoruldu hem de takım boyu uzadı. Stoperler, orta sahaya yaklaşamayınca bu da takımın sürekli olarak geriye koşmasına neden oldu. Djiku ve Becao’nun eksikleri burada çok göze çarpıyor. Oosterwolde, bek kökenli olduğu için ara ara yaptığı çıkışlar savunmanın dengesini bozuyor. Samet ise gösteriyor ki, bu takımın stoperi olacak seviyede değil…

Şunu da belirtmek gerekiyor; İsmail Hoca’nın değişikleri geç yapma alışkanlığı devam ediyor. Bir an önce hocanın, bu alışkanlığından vazgeçmesi lazım.