Gökhan Özcan Yazıları – Gökhan Özcan Kimdir?

25.12.2024, Çarşamba
03:40

Gökhan Özcan

2098 yazı listeleniyor

Kabuk

23 Aralık 2024, Pazartesi

Bir yanda kendini eğlendirebilmek için tonlarca para harcayan doyumsuz kalabalıklar, bir yanda güç bela bulabildiği bir dilim ekmeği günlere bölen yoksunlar… Bunun adı küresel şizofreni! “Çoğumuzun ruhu, menfaat ve ihtiraslarla yıpranarak bu sonsuz güzellik âleminin duygusunu kaybetmiş bir kabuk gibidir” diyor ‘Psikoloji’ kitabında Nurettin Topçu. Hayatlarında gerçek olduğuna kani oldukları pek bir şey bulamayanlar, gerçekliğini canlarını acıtarak ispatlayan yaralarına sarılıyor. Ne zaman kabuk

Rim’in dedesi

19 Aralık 2024, Perşembe

Bu devirde insanın içinden güzelleşeceğine inananların sayısı oldukça azaldı. Güzelliğin salt fiziksel bir şey olduğuna ve satın alınabileceğine inandırıldı çünkü insanlar. İnsanlara güzellik satmak üzere endüstriler, sektörler oluşturuldu. Bu arza talep, bu yatırımlara müşteri gerekiyordu. Her türlü medya aracıyla güzellik sektörünün ekonomi-politiği desteklendi. Nihayetinde insanların büyük bir kısmı vücut geliştirerek, yüz gerdirerek, dolgu yaptırarak, kozmetiğe, makyaja yüklenerek, muhtelif

Yanlış beden, yanlış elbise

16 Aralık 2024, Pazartesi

Bir şehrin ve hatta bir ülkenin, zevk anlamında nereden nereye doğru gittiğine bakarak kültürel seyrine dair okumalar yapabiliriz. Mesela yapı mimarisine bakarak… Şehirdeki/ülkedeki en eski yapılardan en yeni yapılara doğru yeterli sayıda örnek yapı seçerek ardı ardına dizer, bu dizilimi kalite, estetik, çevreyle uyum ve insani öncelikler bakımından değerlendirir, çıkan tablodan toplumun kültürel gidişatına dair sonuçlar elde ederiz. Böyle bir çaba, bize şaşmaz biçimde çok kayda değer kanaatler

Kemikleşmiş önyargılar, analitik kabiliyetleri yok ediyor

12 Aralık 2024, Perşembe

Nicholas Epley, ‘Aklıselim’ isimli kitabında şöyle sallantılı bir gerçeklik kuruyor: “Nehrin bir tarafında duran bir adam karşı taraftaki adama, ‘Hey, nehrin karşısına nasıl geçerim?’ diye bağırır. Diğer adam, ‘Sen zaten nehrin karşı tarafındasın’ diye cevap verir.” Hayatın içindeki her durumda, yaşadığımız her hadisede böyle bir ikilemle imtihan ediliyoruz. Bir kendi durduğumuz yer var, bir de onun karşı tarafı… Bulunduğumuz yer bizim gerçekliğimiz, o gerçeklikten bir ‘karşı taraf’ inşa ediyoruz.

İlham veren kitaplar

09 Aralık 2024, Pazartesi

Kitaplardan aldığımız en değerli şey nedir? Herkesin bu soruya farklı bir cevabı olabilir. Hatta ‘Bilgi’ cevabını verenlerin çoğunluğu teşkil edeceği söylenebilir. Ancak ben daha ziyade kitaplardan aldığımız en değerli şeyin ilham olduğunu düşünü-yorum. Bilgiyi alanlar, onu değerlen-direcek kapasiteye sahip değillerse pek bir şey kazanmış olmaya-caklardır. Ancak ilham öyle değil, kitaplardan ilham alabiliyor olmak zaten bir kapasiteye işaret eder. İlham alan zihin zaten alacağını en başta almıştır.

Gerçek daima gördüğümüzden daha fazladır!

05 Aralık 2024, Perşembe

Gerçeği baktıkları yerden gördüklerinden ibaret bir şey sanıyoruz genellikle. Daha kestirmeden söylersek, tabiatı icabı sınırlı görüş açımızın her şeyi görmeye yettiğine inanıyoruz çoğumuz. Oysa gerçeği bütünüyle görecek kabiliyetten yoksunuz. Başkalarının başka bakma açıları var ve ‘şeyler’ onların baktıkları açılardan bizim gördüğümüzden daha başka görünebiliyor. Bu farklılıklar, anlamı genişletiyor aslında. Buna açık olmak gerekiyor, bu gerekli. Bizim gördüğümüzden başka şeyler görenleri, başka

Güzdökümü

02 Aralık 2024, Pazartesi

Herkes mevsimlerin birbirine karıştığından söz ediyor son zamanlarda. Doğru öyle oluyor, birkaç gün öncesine kadar ayaza kesmişti her yer, kar inmişti tepelere. Şimdi güneş parlıyor sarı kuru yaprakların üstünde. Tahminlere bakılırsa birkaç gün sonrası da yağmurlar alacak her yeri. Eskiden Aralık kıştan sayılırdı. Okullara asılan temsili ‘Mevsimler’ tablosunda Aralık karla, kartopuyla, havuç burunlu kardan adamlarla resmedilirdi. Şimdi pek öyle olmuyor; kar yağışları azaldı, uzatmalı pastırma yazıyla

Çeşitlemeler

28 Kasım 2024, Perşembe

Umut, sıcacık bir yaz Haziran akşamı gibi canlı kalıyor içimizde bu soğuk havalarda. Galiba en çok kalbimizin bize hatırlamakta ısrar ettiği şeyleri unutabilmek için çaba gösteriyoruz. Tanıdığım ya da tanımadığım herhangi bir çocuğun masum bakışlarında beni kendime geri döndüren bir şeyler varmış gibi geliyor bana. Size de oluyor mu bu? Yeni zamanların yapıları insanı eziyor, ufalıyor, küçültüyor, gölgeleştiriyor. Devasa makineler gibi hepsi, içlerine çekip öğütüyorlar sanki bizi. “Yalnızca bir

Okuma notları

25 Kasım 2024, Pazartesi

“Dinleme ve anlama yeteneği çok değerlidir… Bir kez olsun, aynı şeyleri hissetmeyi başarabilen iki insan birbirini hep anlayacaktır. Bunlardan biri buzul, diğeri isterse atom çağında yaşamış olsun farketmez.” Mühür-lenmiş Zaman/ Andrey Tarkovski “Bir toprak parçasının etrafını çevirip ‘Burası yalnız benimdir’ demeyi aklına getiren ve etrafında ona inanabilecek kadar saf insanlar bulan ilk kişi, medeni toplumların gerçek kurucusu olmuştur. Oysa biri çıkıp ‘Ben bu işte yokum’ dese, ‘Bu dolandırıcıya

Boş konuşan kelimeler

21 Kasım 2024, Perşembe

Kelimeler dünyaya ait… Kelimelere ihtiyaç duyduğumuz yer dünya! ‘ İnsan’ın cennetten sonrasına ait hepsi… Manayı azaltıp eksilterek dünyevileştirmek, daha doğrusu dünyaya sığdırabilmek için bulduğumuz çareler… Gündelik meselelerin ötesinde pek bir şey düşünmüyor oluşumuz bizi çok azaltıyor. Bunun gibi kelimelerle düşünmek de azaltıyor aslında insanı. Çünkü kelimeler manaları o kelimeleri kullananların havsalasına, zihin çapına, iç gayretlerinin uzanabildiği çeperlere kilitliyor. Oysa varlığa çıplak