" [Müslim'in bir rivayetinde Hz. Aişe şöyle demiştir: "Resulullah (sav) beş fasığın hill'de ve Harem'de öldürülmesini emretti." Ebu Davud, Ebu Hüreyre (ra)'den kaydettiği bir rivayetinde, karga yerine "yılan" demiştir.]

Buhari,

Bed'u'l-Halk 16;

Cezau's-Sayd 7;

Müslim,

Hacc 66-67;

(1198);

Muvatta,

Hacc 90;

(1;

357);

Tirmizi,

Hacc 21;

(837);

Nesai,

Hacc 113;

(5;

208);

4939-

Resulullah (sav) ile birlikte Mina'da iken, Velmürselat suresi nazil oldu. Aleyhissalatu vesselam onu okuyordu.

Ben onu, kendi ağızlarından öğrendim. Mübarek ağızları henüz surenin rutubetini taşırken, üzerimize bir yılan sıçradı. Aleyhissalatu vesselam: "Öldürün şunu!" buyurdular. Hemen öldürmek üzere atıldık. Fakat yılan önce davranıp kaçtı. Aleyhissalatu vesselam: "Şerrinden korundu, tıpkı siz de onun şerrinden korunduğunuz gibi!" buyurdular.

Buhari,

Cezau's-Sayd 7;

Bed'ü'l-Halk 14;

Tefsir;

Mürselat 1;

Müslim,

Selam 137;

(2234);

Nesai,

Hacc 114;

(5;

208;

209);

4940-

Resulullah (sav)'ı minber üzerinde şöyle söylerken dinledim: "Yılanları öldürün. İki çizgili ve ebteri (engerek) de öldürün.

Çünkü bunlar, gözleri kapar (kör eder) ve hamilelerde düşük yaparlar." Abdullah İbnu Ömer (ra) der ki: "(Bir gün) ben öldürmek için bir yılan kovalarken, Ebu Lübabe (ra) bana: "Öldürme onu!" diye nida etti. "Resulullah (sav) yılanların öldürülmelerini emir buyurdular!" dedim. O: "Ama daha sonra ev yılanlarının öldürülmelerini yasakladı!" dedi. Bunlar (ömürleri uzun olduğu için) avamir denen ev yılanları idi.

Buhari,

Bed'ül-Halk 14;

Megazi 11;

Müslim,

Selam 128;

(2233);

Muvatta,

İsti'zan 31;

(2;

975;

976);

Ebu Davud,

Edeb 174;

(5252;

5253;

5254;

5255);

Tirmizi,

Ahkam 2;

(1483);

4941-

(Bir gün) Ebu Said (ra)'in yanına girmiştim, namaz kılıyor buldum. Onu beklemek üzere oturdum.

Derken evin bir köşesinde tavanı örten hurma dalları arasında bir kıpırtı gördüm. Oraya bakınca bir yılan olduğunu gördüm. Öldürmek üzere atıldım. Ebu Said oturmam için işaret etti. Tekrar yerime oturdum. Namazdan çıkınca bana evde bir oda gösterdi ve: "Bu odayı görüyor musun?" diye sordu. Ben: "Evet!" deyince devam etti: "Onda, bizden evlenmesi yakın bir genç vardı. Resulullah (sav) ile birlikte Hendek (harbin)e gittik. Genç, gün ortasında ehline uğramak için Aleyhissalatu vesselam'dan izin istiyordu. Bir gün ondan yine izin istedi. Aleyhissalatu vesselam ona: "Silahını beraberinde al, ben Kureyza'dan sana bir zarar gelir diye korkuyorum!" buyurdular. Adam silahını aldı. Ailesine geldi. Hanımı iki kapı arasında ayakta duruyordu. Elindeki mızrağı ile, dürtmek üzere kadına eğildi. Adama kıskançlık gelmişti. Kadın ona: "Mızrağını geri çek! Hele eve gir, beni dışarı çıkaran şeyi bir gör!" dedi. Adam içeri daldı. Bir de ne görsün: Yatağın üzerine çöreklenmiş iri bir yılan! Mızrağıyla ona yöneldi ve yılana sapladı. Sonra çıkıp, süngüyü avluya dikti. Derken yılan üzerine atıldı. Bilemiyoruz, hangisi evvel öldü; yılan mı, genç mi? Resulullah (sav)'a gelip, bu durumu anlattık ve: "Dua edin, Allah ona tekrar hayat versin!" dedik. Aleyhissalatu vesselam: "Arkadaşınız için istiğfar ediverin!" buyurdular. Sonra şu açıklamada bulundular: "Medine'de Müslüman olan cinler var. Onlardan birini görürseniz, kendisine üç gün ihtarda bulunun. Eğer bundan sonra yine de görünürse onu öldürün. Çünkü o bir şeytandır." [Bazı Tirmizi nüshalarında Sayd bölümünde (17. babta) gelmiştir.]

Müslim,

Selam 139;

(2236);

Muvatta,

İsti'zan 33;

(2;

976;

977);

Ebu Davud,

Edeb 174;

(5256;

5257);

Tirmizi,

Ahkam 2;

(1484);

4946-

Resulullah (sav) keler için fuveysık (fasıkcik) dedi ama, "öldürün!" diye emrettiğini işitmedim.

Buhari,

Bed'ü'l-Halk 14;

Cezau's-Sayd 7;

Müslim,

Selam 145;

(2239);

Nesai,

Hacc 115;

(5;

209);

4947-

Resulullah (sav) kelerin öldürülmesini emretti ve onu füveysika diye isimlendirdi.

Müslim,

Selam 144;

(2238);

Ebu Davud,

Edeb 176;

(5262);

4948-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim keleri ilk darbede öldürürse ona yüz sevap yazılır. İkinci vuruşta öldürürse daha az kazanır. Üçüncü vuruşta ise bundan da az sevap kazanır." [Metin Müslim'den alınmadır.] [Bazı Tirmizi tertibinde Sayd bölümünde 13. babta.]

Müslim,

Selam 147 (2240);

Ebu Davud,

Edeb 175;

(5263;

5264);

Tirmizi,

Ahkam 1;

(1482);

4949-

Resulullah (sav) av veya koyun veya çoban köpeği hariç diğer bütün köpeklerin öldürülmesini emretti." İbnu Ömer (ra)'e: "Ebu Hüreyre, "Veya ekin köpeğini de diyor!" denilmişti, bunun üzerine: "Onun ekini var da ondan!" cevabını verdi ve ilave etti: "Biz Medine ve civarına gider, tek köpek bırakmaz, hepsini öldürürdük. Hatta biz, çölden gelmiş kadına refakat eden arkadaş köpeği bile öldürdük."

Buhari,

Bed'ü'l-Halk 14;

Müslim,

Musakat 45;

(1570);

Muvatta,

İsti'zan 14;

(2;

969);

Tirmizi,

Sayd 4;

(1488);

Nesai,

Sayd 9;

(7;

184);

Müslim Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar Hadisleri

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hayvanlardan beş tanesi vardır ki bunların herbiri fasihtir (zararlıdır). Harem bölgesinde olsun, Hill (denen Harem dışı) bölgesinde olsun bunlar öldürülür: Karga, çaylak, akrep, sıçan, kelb-i akur (yırtıcılar).

Resulullah (sav) ile birlikte Mina'da iken, Velmürselat suresi nazil oldu. Aleyhissalatu vesselam onu okuyordu.

Resulullah (sav)'ı minber üzerinde şöyle söylerken dinledim: "Yılanları öldürün. İki çizgili ve ebteri (engerek) de öldürün.

(Bir gün) Ebu Said (ra)'in yanına girmiştim, namaz kılıyor buldum. Onu beklemek üzere oturdum.

Resulullah (sav) keler için fuveysık (fasıkcik) dedi ama, "öldürün!" diye emrettiğini işitmedim.

YASAL UYARI