Fenerbahçe sezona harika bir başlangıç yapmış ve 19 resmi maçta 19 galibiyetle rakiplerine gözdağı vermişti. Galatasaray da ezeli rakibinden geri kalmıyor, Şampiyonlar Ligi'nde gruplara kalıp ligde de iyi bir performans sergiliyordu. Trabzonspor maçında aldığı iç saha mağlubiyetiyle Fenerbahçe sendeledi. Sakatlıklarla da beraber Ludogorets mağlubiyeti akabinde Adana Demirspor beraberliğiyle duraksama dönemine girdi. Bu birkaç maçlık kötü gidişte görüldü ki İsmail Kartal'ın kredisi epey azmış.
Sürekli hayran videoları dönerken bir anda oğlunun kulüpte staj yapması bile göze batar oldu. Ülkemizin ne yazık ki böyle dönemlerde çok acımasız yüzünü bir kez daha görmüş oluyoruz. Burada tek faktör İsmail Kartal değil, Galatasaray'ın da performansı Fenerbahçe'yi ve haliyle Kartal'ı da zorladı. Bu iyi grafiğe rağmen rakibiyle aynı puanda. Sarı-kırmızılılar Şampiyonlar Ligi'nde üst turu zorlarken Fenerbahçe, Konferans Ligi'nde Nordsjaelland deplasmanında aldığı 6-1'lik mağlubiyetle işi son maça bıraktı. Galatasaray da elenebilir ancak yarıştığı kulvar şüphesiz ki devler ligi. Fenerbahçe ise elbette son maçta favori. Tüm bu etkenler, İsmail Kartal'ın güçlenmiş elini ne yazık ki zayıflatmış oldu. Ligin ikinci sırasını görmesek ve bu harika performansı eleştirsek, büyük vicdansızlık yapmış olurduk. Hala daha ben kendisinin başarılı olduğunu düşünüyor ve takımı için elinden geldiğini yaptığına inanıyorum.
Futbolda mağlupken her şey göze batıyor. Fenerbahçe'de Fred, Becao ve Djiku'nun eksikliğinde yeni bir oyun planı olmalıydı, bunu gerçekten savunuyorum. Bu noktada eksik kalındığı doğru bir eleştiri. Bunu da söylemezsem hata etmiş olurum.
Büyük camiaların ne yazık ki böyle sorunları oluyor. İsmail Kartal özellikle rakip analizi konusunda ekibinden daha iyi verim almak zorunda. Eksikleriyle birlikte neler yapabileceğini iyi ölçüp tartmalı. Burada iş sadece teknik adama da düşmüyor tabii ki. Futbolcular da teknik adamlarını sahadaki mücadeleleriyle motive edip rahatlatabilir. Hele ki şöyle bir süreçte.
Fenerbahçe'nin tüm bu yaşadıkları 10 yıl süren şampiyon olamamanın bir travmasıdır. Bir kez bu kırılırsa hem camia hem de takım daha iyi ortama kavuşacaktır. Çünkü Fenerbahçe'de hedefler artık sadece sezon sonundaki kupaya endeksli ve gözler bir şey göremiyor.
