Uzakdoğu korku-gerilim sinemasının vasat üstü bir örneği

İÇİMDEKİ ŞEYTAN / (Orijinal Adı) Faet / (Uluslararası Dağıtım Adı) Alone

Yapım Yılı ve Ülkesi: 2007, Tayland yapımı Türü ve Süresi: Korku-gerilim / 90 dakika Gösterim Dili: Orijinal seslendirmesi Kore ve Tai dillerinde olan bu film, ülkemizde Türkçe altyazılı kopyalarla gösterime sunulmuştur. Yönetmenler: Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom Senaristler: Aummaraporn Phandintong, Banjong Pisanthanakun, Sopon Sukdapisit ve Parkpoom Wongpoom Görüntü Yönetmeni: Niramon Ross Özgün Müzik Bestecisi: Chartchai Pongprapapan Kurgu Yönetmenleri: Vijja Kojew ve Thammarat Sumethasupphachok Sanat Yönetmeni: Wittaya Chaimongkol Oyuncular: Marsha Wattanapanich (Pim / Ploy), Vittaya Wasukraipaisan (Vee), Ratchanoo Bunchootwong (Pim ve Ploy'un annesi), Hatairat Egereff (15 yaşındaki Pim), Rutairat Egereff (15 yaşındaki Ploy), Namo Tongkumnerd (15 yaşındaki Vee), Chutikan Vimuktananda (7 yaşındaki Pim), Chayakan Vimuktananda (7 yaşındaki Ploy) İthalatçı Şirket: Duka Film Dağıtıcı Şirket: Duka Film İçerik Uyarıları: Yoğun korku-gerilim öğeleri içermesinden dolayı, 18 yaşından küçük izleyiciler için uygun değildir.

Resmî İnternet Sitesi ve Fragmanı: Yıldız Puanı: * * ½

* * *

“Içimdeki Şeytan” / Kazandığı Ödüller:

- 2007 / ABD / Teksas-Austin Fantastik Filmler Festivali / (Korku filmleri dalında) En İyi Yönetmen(ler): Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom

- 2007 / ABD / Teksas-Austin Fantastik Filmler Festivali / (Korku filmleri dalında) / En İyi İkinci Film

- 2007 / ABD / California-Los Angeles Screamfest Korku Filmleri Festivali / En İyi Film

- 2007 / ABD / California-Los Angeles Screamfest Korku Filmleri Festivali / En İyi Yönetmen(ler): Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom

- 2007 / ABD / California-Los Angeles Screamfest Korku Filmleri Festivali / En İyi Görüntü Yönetimi

- 2007 / ABD / California-Los Angeles Screamfest Korku Filmleri Festivali / En İyi Kurgu

- 2007 / Kanada / After Dark Korku Filmleri Festivali / En İyi Yönetmen(ler): Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom

- 2008 / Tayland / Ulusal Sinema Birliği Ödülleri / En İyi Kadın Oyuncu: Marsha Wattanapanich

- 2008 / Tayland / Ulusal Sinema Birliği Ödülleri / En İyi Film Şarkısı: “Suan Nueng Khong Chan”

Anılan filmin, yukarıdaki ödüllerin yanısıra, değişik yarışmalarda 4 adet de ödül adaylığı bulunmaktadır.

* * *

Taylandlı genç ve güzel bir kadın olan Pim, deliler gibi sevdiği nişanlısı Vee ile evlenerek, eşinin ülkesi Güney Kore'de yepyeni bir hayata başlar. Çiftin evlilikleri ilk aşamada gayet mutlu ve huzurlu bir biçimde ilerlemektedir. Pim'in gelin olarak geldiği bu ülkede iyi bir işi vardır; çevresinde de kaliteli arkadaşlara sahiptir. İki gencin el birliğiyle oluşturdukları bu mutluluk tablosu, Tayland'tan gelen üzücü bir habere kadar sürer. Pim'e telefon açan yakınları, annesinin hastalandığını ve hastalığa da bir türlü teşhis konulamadığını belirterek, onu eşiyle birlikte birlikte ülkesine geri çağırmaktadırlar.

Pim alelacele Tayland'a vardığında, geçmişte yaşadığı kötü bir hatıra gözlerinin önüne gelir. Fakat bu hatırlayış sürecinde kolayca açıklayamadığı türden bir gariplik de vardır; sanki yeniden canlanan hatıraları gerçekte yaşadıklarından farklıymış gibi gözükmektedir. Hafızasını zorladıkça, parça parça günışığına çıkan bu sevimsiz kayıtların aslında ona değil de kendisine çok yakın birine ait olduğunu fark eder. Bir zaman sonra da henüz bebekken bir ikiz kardeşi olduğunu hatırlayacaktır. “Siyam ikizi” olarak kendisine yapışık doğan bu kardeş, iki çocuk henüz ilkokul çağına girerken ailenin ve doktorların yaptıkları bir tercih sonucunda, Pim'in gelecekte normal bir hayat kurabilmesi adına “feda edilmiştir”.

Kahramanımız, haftalarca yakasını bırakmayan bu ürkütücü hatırlama nöbetlerinin sebebini iyice kavradıktan sonra, ameliyatla kesilip alınmış ikiz kardeşinin ruhu da adım adım onun ruhuna eklemlenmeye başlar. Pim bundan sonra bir daha hiç özgür olamayacaktır.

ASYALILAR'DAN -NİHAYET- DÜZEYLİ BİR GERİLİM ÖYKÜSÜ

Çoğunlukla senaryo açısından değersiz ve vahşet dozajı tahammül sınırlarının ötesinde filmler üretip duran Uzakdoğu korku-gerilim sineması, arada sırada da olsa, izleyici üzerindeki etki gücünü birbirinden abartılı kan efektlerinden ziyade oluşturduğu atmosferin ürkünçlüğünden alan görece başarılı örnekler ortaya koyabiliyor. Çift yönetmenli “İçimdeki Şeytan” da bu nadide örneklerden biri…

İlk kez 2004 yılında çektikleri “Gölgeler” (Shutter) adlı yapımla tanıdığımız Taylanlı genç yönetmenler Banjong Pisanthanakun ve Parkpoom Wongpoom'un işbirliğinin ikinci ürünü olan film, içerdiği pek çok sürpriz sahneyle izleyicilerini gerçekten de irkiltmeyi başarıyor. Üstelik bunu gözlerin oyulduğu ya da kolların-bacakların havalarda uçuştuğu iğrençlik gösterilerine tevessül etmeksizin, daha ziyade oyuncuları, öyküsü ve çekimleriyle özenli bir çalışma ortaya koymasına borçlu. Korku sinemasının henüz tam olarak tüketmeyi başaramadığı “ikizler” fenomeni üzerine kurulu olan “İçimdeki Şeytan”, ülkemiz sinemalarına biraz gecikmeli olarak geldi; ancak arada da -ülkesi Tayland'dan ABD'ye kadar- “korku” temalı yarım düzine dolayındaki festivalde kayda değer ödüller kazanmayı başardı.

Uzakdoğu yapımı gerilim filmlerinin son dönem örneklerinden ille de bir kaç tanesini izlemek ve anılan diyarlardaki yeni sinemacılar hakkında bilgi edinmek istiyorsanız, çer-çöp görünümündeki kimi sefil denemelerle hiç zaman yitirmeksizin, teknik ve estetik kalitesiyle vasatın üzerine çıkmayı başarmış “İçimdeki Şeytan” gibi daha derli toplu örnekler üzerinden ilerlemenizde yarar var. Ancak, uluslararası arenada boy göstermenin yolunu Hollywood'un ürettiği üçüncü sınıf “gore” (kan gölü) filmlerinin çok daha vahşi örneklerini çekmekte bulan Japonya, Kore, Çin, Tayvan ve Tayland gibi ülkelerden bu kalibrede filmler de o kadar az çıkıyor ki…