Trabzonspor’un 57. kuruluş yıldönümü bugün çeşitli etkinliklerle kutlanacak. Her ne kadar ‘küçük olsun benim olsun’ anlayışını yıllardır terk etmeyen kafa, kuruluş yıl dönümünün önüne dün, getirip ligde ki 50. Yılı koyunca, bugünü milletin kursağında bıraktı. Her ne kadar bu davranış tarafımızdan kabul görmese de Trabzonspor’un başarılarla dolu 50 yılını bir otelin toplantı salonuna sığdırmak sığ düşüncenin ürünü olmaktan başka bir şey değildi.

Bu 50 yılın öncesinde ki 7 yılda meşakkatle ter dökenlerin emeklerini yok sayarak, büyük olma kriterinin temellerini atanları bir çırpıda unutmak, ne Trabzonspor’un geçmişine, ne de büyüklüğüne yakıştı.

'Doğum günün kutlu olsun Trabzonspor' diyerek doğum gününün gerçek anlamda kutlandığı dün geceye dönelim.

Trabzonspor, aslında işi Slovakya’da görmüştü. Dün gece her ne kadar sonuç odaklı bir karşılaşma oynandıysa da hiç kuşku yok ki Abdullah Avcı’nın gerek oyuncu, gerek oyun formasyonunda arayışlarının olduğu kesin.

İlk yarıda skoru bulacak atakların geliştirildiği oyunda yine final paslarında ki zamanlama hataları sıkıntı yarattı. Her pas, her koşu, her boş alan üretme ve bu boş alanlarda topla buluşan oyuncu anlayışı formasyonun bir parçası olsa da bu parçadan bütüne geçmek zaman alacak.

Savunmada bildik isimler olan Trabzonspor’un, ikinci bölgesinde temaslı oyunun henüz yerleşmemesi ve bu bölgede uyum sorunu yaşayan Lundstram’ın vasatı aşamaması dikkat çekici bir noktaydı.

Her oyuncu koştu, mücadele etti, çaba gösterdi ama bu gösterge lig için yeterli olur mu? Tabii ki bu tartışılır.

Her iki maçta da Uğurcan takımı oyunda tuttu, Trabzonspor 57. Yıldönümünün arifesinde taraftarına en güzel hediyeyi vererek tur atladı.