erör örgütlerinin üstlerindeki bayraklarınızı kendi elinizle indirin ki, o bayrakları, biz size teslim etmek zorunda kalmayalım”
demek
demek kadar büyük laftır.
“O bayrakları biz size teslim etmeyelim”
demek, bayrağınıza sahip çıkın, bayrağınızı ite kopuğa, katile uğursuza teslim etmeyin, sizin bayrağınızla bizim karşımıza çıkmasınlar, bayrağınızın şerefini koruyun, demektir.
, ülkenin semalarını yırtan bir sesle vatan savunması yapıyorsa, başka şeyle uğraşan, başka hesaplar yapan ziyandadır, bedbahttır, kördür, kötürümdür, bizden değildir.
Hatlarımızı güçlendireceğiz, ruhumuzu ortaya koyacağız, milletimizin namusunu, devletimizin onurunu, memleketimizin istikbalini tartışma konusu yapmayacağız.
Arkasında kim olursa olsun, kendimize karşı tehdit olarak gördüğümüz her cepheyi vuracağız, kimseye karşı kinimiz yok, kimseyi düşman bellemiş değiliz, fakat canımızdan aziz bildiğimiz vatanımızı gözümüzü kırpmadan savunacağız.
Daha dün yurt bildiğimiz, oba bellediğimiz, uğruna ölümlere gidip geldiğimiz topraklarda yılan dansı seyretmeyeceğiz, kesin kararlıyız, bu böyle bilinsin.
’ta olanları gördünüz, coğrafyasına, dostuna, kardeşine, yerine yurduna ihanet edenlerin halini gördünüz… Ben size demedim mi,
devletler anlaşır, ortada kalırsınız, yem olur gidersiniz
diye.
Ortada kaldınız işte… Sahipsiz, kardeşsiz, kolsuz, kanatsız tam bir zavallı gibi kalakaldınız… Soranınız var mı, yok!.. Arayanınız var mı, yok!... Üzüleniniz var mı, yok!.. Yok yani, yok hükmündesiniz,
’de,
’de salladığınız o uğursuz bayrak işinize yaradı mı?
Kendi bayraklarını sizin elinize tutuşturanlar neden gelemediler yardımınıza,
’da,
’te perişan olduğunuzu görmediler mi, hani söz vermişlerdi, bu sefer tamamdı, dünyanın en demokratik, en zengin, en, en, en devletini kuracaktınız, ne oldu?
Şimdi de bayrak değişimi yaptınız, farkındayız…
’ta salladığınız
bırakıp,
’de
sarıldınız, biraz da onu sallayacaksınız, bunun da farkındayız, her şeyi görüyoruz, kareleri birleştiriyoruz, neredeyse büyük resim tamamlanmak üzere.
Kendinize yazık edeceksiniz, uyanın, çünkü oyun bitmek üzere.
Çelik suya doydu, kervan yola koyuldu, ya büyük
dostu, kardeşi olacaksınız, ilelebet birbirimizi koruyup kollayacağız, insan gibi yaşayacağız, ya da onun bunun bayrağına sap olup uykuda çürüyeceksiniz!
Bakın, yine satıldınız, bir günde, bir gecede satıldınız, daha dün size binlerce TIR silah gönderenler, bugün sizi tanımadıklarını söylüyorlar, daha dün bayrağını salladıklarınız, bugün, ortak değiliz, diyorlar.
Elinize tutuşturulan silahlarla kendi kendinizi öldüreceksiniz, o silahları intihar edesiniz diye verdiler size.
Bundan sonra bu bölgede, her kim ki, bir başka kardeşini öldürmek için
’dan silah alacak, bilsin ki kendi ölüm fermanını kendi imzalayacak, er ya da geç, eline tutuşturulan silahı kendi şakağına dayayacak.
Hayat böyledir, savaşta dil böyle kurulur, bıçak kemiğe dayanınca, romantizm daldaki kuş olur, uçar gider.
Geriye yangınlar, yanık mintanlar, barut kokuları, virane beldeler kalır.
Başkasının bezinden bayrak biçilmez, İngilizce konuşurken şehit düşülmez!..
Belki de ölmenizi istemediğimiz için tehdit ediyoruzdur, belki de büyüsüne kapıldığınız şeytanın hangi savaşta kuyruğunun koptuğunu hatırladığımız için bağırıyoruzdur.
Belki de cehennemin kapıları açılmasın diye çırpınıyoruzdur.
Söz bitti artık, anlayan anladı, ok yaydan çıktı; şimdi millet adına emretme zamanı, millet adına emre itaat zamanı.
İkinci kez, ikinci hedefiniz de Akdeniz’dir!...
