Kağıt üzerinde kolay görünse de psikolojik olarak çok kolay bir maç değildi Beşiktaş açısından. Her ne kadar Yeni Malatyaspor ligden düşme tehlikesini çok hissetmese de, Beşiktaş’ın 3 gün önce oynadığı kupa maçından sonra nasıl bir reaksiyon göstereceği merak konusuydu. Çünkü bütün camia kupa maçında yaşananları konuşurken ve sinirler yıpranmışken, bunun takıma yansımaması çok kolay değildi. Başakşehir’le Galatasaray’ın, maçlarını oynayıp 3’er puan almaları da başka bir stresiydi maçın. Bu şartlar altında Beşiktaş oyuna iyi başladı. İlk 15 akikada 3 pozisyon bulup 1’ini attı. Bu bölümlerde Quaresma, Talisca ve Negredo’nun etkili oyunu göze çarptı. Ancak golden sonra bambaşka bir görüntüye büründü oyun. Normalde, ilk golün ardından skoru artırmak için oyunundan taviz vermeyen Beşiktaş, topu Yeni Malatyaspor’a teslim ederek karşılama moduna geçti. Cissokho, Pereira ve Azubuike ile yaptığı etkili çıkışlardan birinde skoru eşitledi misafir takım. Tabi direnci de artınca Beşiktaş’ın işi zorlu hale geldi o dakikalarda. Bir Halis Özkahya standartsızlığından da söz edelim; Gençlerbirliği maçında tehlikeli hareketten Babel’i atan aynı hakem, Murat’ın Quaresma’nın göğsüne gelen tekmesini sarıyla geçiştirdi. İç sahada Beşiktaş’a karşı eksik oynamanın zorluğu ortada. Bu standartsızlıklar, bir gün önceki Alanya’ya kalkan bayrağı da düşününce haksız rekabet oluşturuyor. Bu haftalar hata kaldıracak haftalar değil.
İkinci yarı 3 puanın mecburiyetiyle oyun normal standartlarına döndü; yüklenen Beşiktaş, karşılayan Yeni Malatyaspor.
Beşiktaş, uzun süre kısa paslarla rakibi açmak yerine uzun doldur-boşaltlara yöneldi. Bu durumda duvar gibi geri döndü toplar. Oyunda “acabalar” oluşurken, şifre çözücü Talisca, yine altın değerinde bir golle galibiyeti getirdi, Quaresma da süsledi. Böylece, hem derbi hem de kalan 4 hafta Beşiktaş açısından anlamsızlaşmamış oldu.
