Bir gün önce yani transferin son günü son saatlerinde taraftarlarını yormuş iki takım, Trabzonspor ve Galatasaray... Ev sahibi ekip taraftarları hiç değilse bir makul stoper, sarı kırmızılılar ise Gomis kadar olmasa da bir santrfor beklediler son ana kadar. Bariz eksiklerle sezona başlamasına rağmen Galatasaray hem puan ve moral hem kadro olarak daha avantajlı geldi Trabzon’a. Bordo-mavililer ise yönetim, teknik ekip ve taraftarıyla diken üstünde idi desek yeridir. Galatasaray savunmasının bilinen zaafları vardı ve Ünal Karaman bu zaafların üstüne giderek başladı maça ve hemen başında hem pozisyon hem skor üretti. Galatasaray 10. dakikadan sonra ancak rakip kaleye gitmeyi hatırladı ama o gidişler de tam Trabzonsor savunmasının tercih edeceği şekilde, “şişirme toplarla”... Buna karşılık Onazi’nin şok presleri, Sosa’nın maestroluğu, Yusuf Rodellega uyumuna Nwakaeme’nin bilekleri eklenince Trabzonsor üstünlüğü her anlamda yansıdı sahaya. 2-0’dan sonra Belhanda’nın gördüğü kırmızı kart zaten gardı düşmüş Galatasaray’ı hepten düşürdü oyundan. Trabzonspor’un yeni Nijeryalısının yürüyerek attığı gol de hem ilk yarının sonu hem Galatasaray’ın ilk yarıdaki özeti idi.. Sadece 10 kişi kaldıktan sonra değil ondan önce de ciddi hiçbir reaksiyonu olmadı Galatasaray’ın. Öyle olunca Trabzonspor ikinci yarıda oyunu iyice rolantiye aldı. Hatta bir bölümde maç hazırlık maçlarının son bölümünü andırdı. Sadece bu maç değil kazandığı 3 maç da Fatih Hoca’nın bu sezon Lig ve Avrupa’da işinin zor olduğunu söylüyordu aslında; Trabzonspor, Galatasaray yönetimine bu gerçeği gösterdi sadece. Trabzonspor’a gelince hala eksikler, gedikler var. Ama yıllar önce Şenol Güneş’in yardımcısı iken, “artık kendi türkümü söylemek” istiyorum deyip o fırsatı çok geç bulan Ünal Karaman için dünkü skor önemli bir fırsat. “ Bu takımın ağası da paşası da benim, bu takım benim takımım” diyebilirse Ünal Hoca, gerçekten kendi türküsünü söyleyebilir... Dün gece Galatasaray için ağır, Trabzonspor için ise hareketli ve neşeli bir türkü tadında bir maç izledik vesselam....
