Yine bir İrlanda Cumhuriyeti maçından sonra dönemin Milli Takım Teknik Direktörü Mustafa Denizli’nin, “İçimizdeki İrlandalılar” göndermesinin üzerinden tam 19 yıl geçti. Bu süreçte bir dünya üçüncülüğü, birde Avrupa üçüncülüğü elde eden Türk Milli Takımı, içindeki kısır çekişmeler ve çatışmalar sonucunda karşımıza yine bir hazırlık maçıyla çıktı.
Yeniden yapılanma adına genç bir jenerasyonla yeni bir Avrupa macerasına hazırlanan A Milli Takım yine bizim gibi Dünya Kupasına katılamadığı için kadrosunu gençleştiren İrlanda Cumhuriyeti ile gazozuna maç havasında bir karşılaşma oynadı.
Antalya’da halkın ilgisi dışında fazla heyecan taşımayan bu maçın en önemli özelliği, futbolcuya dayalı düzenin tavan yaptığı dönemde göreve gelen Lucescu’nun yeni umutlara yelken açması adına ortaya koyacağı öz güven ve geleceğe dayalı beklentilerdi. Yeni bir döneme hazırlanan Lucescu’nun, gerek futbolcu seçimi, gerekse yeni futbolcu kadrosuna yeni sistemi adapte etmesi hemen hayata geçirilecek bir eylem olamazdı. Skor dışında olmadı da…
Ligde son 2 haftadır stoper mevkiinde görev yapan Okay’ın orta alanda Mehmet Topal ile görev yaptığı ay yıldızlı takımda savunma güvenliğini Gökhan Gönül dışında bir arada oynamayan futbolcular oluştururken Ruman çalıştırıcı birinci ve ikinci bölgede arayışın ne denli önceliğinde olduğunu bir kez daha gösterdi.
Rakibe oranla ikinci bölgeden üçüncü bölgeye geçişlerde daha başarılı olan Türkiye, Cenk Tosun’un yanına sürpriz bir ayak daha sokamayarak önde geliştirdiği atakları sonuca dönüştürecek eylemlerden de uzak kaldı. Her ne kadar Yusuf Yazıcı’nın zaman zaman kaleyi yoklayan vuruşları olduysa da sonuç getirmedi. İkinci yarının hemen başında inisiyatif alan Mehmet Topal’ın attığı gol ise bu zamana kadar Fenerbahçe’de alışılagelmiş oyun anlayışının bir ürünüydü.
Bura da sadece Okay Yokuşlu’ya bir parantez açmak gerekirse, Avrupa kulüplerinden gelen futbolcuların üzerinde bir performans göstererek, Avrupa’da her hangi bir takımda rahatlıkla oynayabileceğinin sinyalini bir kez daha verdi.
Maçın geneline baktığımızda karşılıklı olarak oyun anlayışına ve disiplinine bağlı kalarak oynayan iki takımın da ortaya koyduğu futbol sonuçtan öte verileri oyun sahasında uygulama çabasından öte gitmedi. Hal böyle olunca da ilk yarısı vasat, ikinci yarısı sıkça yapılan değişikliklerle soğuyan bir oyun izledik.
Dünkü Milli Takım, gerek oyun gerekse sonuç olarak beklenenin uzağında görünse de yenilenmiş kadrosuyla yenilenmiş umutlara sağlıklı şekilde yelken açacaklarının sinyallerini verdi. Çünkü futbolcuya dayalı sistemin kahramanları (!) artık Milli maçları TV ekranlarından izleyeceği için ya da aile sorunlarını mazeret göstererek Milli Takım'a gitmeyecekleri için yanlış yönlendirilen ve yönetilen futbolu rayına yeni oyuncularla birlikte yeni anlayış oturtacaktır…
Artık karşımızda oynadığı oyunu sorgulanabilecek ama niyeti sorgulanmayacak bir oyuncu topluluğu var. İnanıyorum ki bu takım toksinlerinden arındığı için beklentilere layıkıyla cevap verecektir.
